این رادمرد در سال ۱۲۹۳ ه.ش در روستای متکازین از توابع شهرستان بهشهر پا به عرصه جهانی نهاد که خود جهاندار آن شد . در اوان کودکی پدر دین دار خویش را از دست داد و در دامان مادر فاضله و مکرمه خویش قرار گرفت و مادر ، نام همسرش را بر فرزند یتیم خود نهاد . مادر فاضل ، اهل تقوا و پرهیزگار ، فرزند خویش را آموخت که هرگز از آموختن باز نایستد و او بود که ره هجرت برای تحصیل علوم دینی به مشهد مقدس در کنارجد بزرگوارش حضرت علی بن موسی الرضا(ع) را برگشود و توشه این راه را دعای مادرانه ی خویش قرارداد … ( عزیزان جهت مطالعه کامل زندگینامه حضرت آیت الله به وبلاگ آیت الله نصیری مراجعه نمایند )
خیابانی به نام ایت الله در متکازین ( به امید روزی که نامش همواره در یادها بماند )
و سرانجام علی رغم همه ی راز و نیازها والتماس ها و تضرعات ما به شبستان عرض نیاز روح بلند مرحوم آیت الله نصیری به ملکوت اعلا پیوست .( مصادف با چهارشنبه ۳۱فروردین ۱۳۷۳)
بندی از وصیت نامه آیت الله نصیری ره :
” فرزندانم تقوا را پیشه خود سازید ، البته می دانید در حلال خدا حساب و در حرام خدا عقاب و شبهات عتاب است …. دستم را به دامن ائمه هداه مهدیین مخصوصاً عزیز زهرا (س) حضرت سیدالشهدا که قلبم از مصیباتش می سوزد و اشک از چشمانم جاری می شود دراز می نمایم تا با اذن از خدا شفاعتم نمایند ….”
روحش شاد و یادش گرامی
بسیار از شما بابت انتشار مطلب آیت الله نصیری (ره) سپاسگزارم
موفق باشید
سلام خدمت شما برادر عزیز .
این کمترین کاریست که می توانیم برای علمای روستا انجام دهیم . ان شالله یادش و خاطرش در روستا و شهر پایدار بماند .
شادی روحش صلوات